کد مطلب:171867 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:259
وصیت مرده
حوایج الناس الیكم من نعم الله علیكم فلا تملوا النعم فتحور نقما. [1] .
نیازهای مردم به شما از نعمت های الهی بر شماست؛ پس این نعمت را از دست ندهید وگرنه موجب نقمت و بدبختی می شوند.
امام حسین علیه السلام
روزی جوانی گریه كنان نزد امام حسین علیه السلام آمد و گفت:
مادرم بدون وصیت از دنیا رفت و با اینكه اموالی دارد، مرا دستور داد كه قبل از اطلاع شما دست به آن نزنیم.
در اینحال حضرت بپا خاست و با جوان نزد مادرش رفت و دعایی نمود تا خداوند متعال او را جهت تعیین وصیتش زنده كند؛ ناگهان مادر آن جوان نشست و شهادت خود را به زبان آورد و به امام حسین علیه السلام نگاه كرد و گفت:
ای مولای من! داخل شو و مرا به آنچه مربوط به خودت می باشد، دستور ده.
امام حسین علیه السلام وارد شد و از او خواست تا وصیتش را بیان كند و او گفت:
یا بن رسول الله! یك سوم اموالم را (اموالش را یك به یك شمرد.) به تو می دهم تا هر جا بخواهی به مصرف رسانی و اگر می دانی كه فرزندانم از دوستان تو می باشند، دو سوم بقیه را به ایشان می دهم و اگر مخالف شما باشند، همه اموالم را بردار؛ زیرا حقی برای مخالفین شما در اموال مؤ منین نیست.
سپس حضرت خواست تا كفن و دفن و نمازش را به عهده گیرد و بعد مرد. [2] .
نیازهای مردم به شما از نعمت های الهی بر شماست؛ پس این نعمت را از دست ندهید وگرنه موجب نقمت و بدبختی می شوند.
امام حسین علیه السلام
روزی جوانی گریه كنان نزد امام حسین علیه السلام آمد و گفت:
مادرم بدون وصیت از دنیا رفت و با اینكه اموالی دارد، مرا دستور داد كه قبل از اطلاع شما دست به آن نزنیم.
در اینحال حضرت بپا خاست و با جوان نزد مادرش رفت و دعایی نمود تا خداوند متعال او را جهت تعیین وصیتش زنده كند؛ ناگهان مادر آن جوان نشست و شهادت خود را به زبان آورد و به امام حسین علیه السلام نگاه كرد و گفت:
ای مولای من! داخل شو و مرا به آنچه مربوط به خودت می باشد، دستور ده.
امام حسین علیه السلام وارد شد و از او خواست تا وصیتش را بیان كند و او گفت:
یا بن رسول الله! یك سوم اموالم را (اموالش را یك به یك شمرد.) به تو می دهم تا هر جا بخواهی به مصرف رسانی و اگر می دانی كه فرزندانم از دوستان تو می باشند، دو سوم بقیه را به ایشان می دهم و اگر مخالف شما باشند، همه اموالم را بردار؛ زیرا حقی برای مخالفین شما در اموال مؤ منین نیست.
سپس حضرت خواست تا كفن و دفن و نمازش را به عهده گیرد و بعد مرد. [2] .
[1] كشف الغمه 2/208.
[2] بحار الانوار 44/181.